وقتی سالها پیش نوشتم که این ژن شکار خودش رو متوقف کرده
به حرف خودم مطمئن بودم چون دیگر از اون نسل دختری باقی نمانده بود
اما مرگ همبازی کودکی من آنقدر ناگهانی و تلخ بود
که این روزها تمام وجودم را استیصال در برابر سرطان فراگرفته
سبک این نوشته من با همه نوشته های دیگر من فرق دارد
و میخواهم برخلاف رویه خودم خواهش کنم به وبلاگ او که تلاش شجاعانه اش را
در روزهای آخر حتی وقتی کاملا فلج شده بود منعکس میکند لینک دهید
میدانم که روح بازیگوش او از این احترام شما به عشقش به زندگی شاد خواهد شد